Miejsca, ludzie i przedmioty

Od chwili, gdy zaczęto poważniej przyglądać się niematerialnemu dziedzictwu kultury, stało się jasne, że wszystkie jego elementy potrzebują odpowiednich warunków do przetrwania. Konwencja UNESCO w pewnym stopniu określiła te potrzeby, definiując je możliwie szeroko.

Każdy wpis, niezależnie od tego do której domeny należy, określa także te praktyki, które najlepiej wspierają dany element dziedzictwa.

Przestrzeń

Niewątpliwie ważną potrzebą jest odpowiednia przestrzeń, niekoniecznie rozumiana tylko jako miejsce. To także odpowiednie okoliczności: w tym także czasu. Każdy depozytariusz wie o tym doskonale, ponieważ na ogół sam musi stworzyć odpowiednie warunki dla swojej pracy/ przekazu/ tradycji.

Miejsce

Od pewnego czasu na potrzebę tego rodzaju przestrzeni odpowiadają także niektóre instytucje, które wspierają odpowiednie grupy depozytariuszy w ich działaniach. Mam tutaj na myśli np. wieloletnie starania Muzeum Krakowa, opiekującego się życzliwie (nazwałabym to nawet obserwacją uczestniczącą) szopkarzami, uczestnikami Pochodu Lajkonika, ale także flisakami i grupą koronczarek. Centrum Interpretacji Niematerialnego Dziedzictwa Krakowa to główny bohater kolejnego (nr 91) odcinka z serii Rzecz w kulturze. Zachęcam do obejrzenia, bo program i idea centrum zostały w nim świetnie przedstawione.